سیاست بالادستی/ترویج کشاورزی هوشمند

استادیار کشاورزی هوشمند دانشگاه محقق اردبیلی گفت: ترویج کشاورزی هوشمند نقش بسیار زیادی در ارتقای امنیت غذایی کشور ایفا می کند اما توسعه آن نیازمند تدوین برنامه‌ها و سیاست‌های بالادستی است.

به گزارش اکو ۳۶۵ و به نقل از ایرنا، علی روشنیان فرد روز یکشنبه در مصاحبه با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: در سال ۲۰۵۰ جمعیت جهان به ۹.۸ میلیارد نفر خواهد رسید و اگر بخواهیم آینده و امنیت غذایی انسان‌ها را تامین و تضمین کنیم باید خروجی صنعت کشاورزی را صددرصد افزایش دهیم؛ یعنی هر چه کشت می‌کنیم دو برابر محصول داشته باشد.

این کارشناس و متخصص خودروهای خودران کشاورزی در تعریف کشاورزی هوشمند اظهار کرد: کشاورزی هوشمند، گام بعدی کشاورزی دقیق است و با استحصال و تحلیل داده‌های حاصل از کشاورزی دقیق و ارائه داده‌ها به ربات‌ها ، زمینه کشاورزی هوشمند ایجاد می‌شود.

فارغ التحصیل دانشگاه هوکایدو ژاپن و معاون فناوری و پشتیبانی پارک علم و فناوری استان اردبیل ادامه داد: فناوری ممکن است در کوتاه مدت به بیکاری دامن بزند، اما به دلیل اینکه پیش زمینه‌ها را برای اشتغالزایی فراتر و بیشتر ایجاد می‌کند، بعد از سپری شدن یکی دو سال، باعث اشتغالزایی مضاعف می‌شود به عنوان مثال؛ وقتی اسنپ وارد بازار کار شد، خیلی از تاکسی تلفنی‌ها از کار افتادند اما الان همان اسنپ اشتغال چند صدهزار نفری را ایجاد کرده است.

وی در تشریح نقش ربات‌ها در کشاورزی هوشمند گفت: ربات‌ها وقتی وارد این صنعت می‌شوند سبب افزایش بهره وری می‌شوند؛ تصور کنید یک نفر را در خط تولید یک فرآورده قرار داده‌ایم و آن فرد فقط یک پیچ را می‌بندد؛ اما اگر بتوانیم از بهره هوشی آن فرد در مدیریت و کارهای انسانی استفاده کنیم و کارهای سخت را به ربات‌ها بسپاریم شاهد بهره‌وری بیشتر خواهیم بود.

اتکا به درآمد نفت ما را از دوراندیشی بازداشته است

روشنیان فرد افزود: کشاورزی هوشمند مبحث جدیدی است که ژاپن در سال ۱۹۹۰ به حوزه کشاورزی هوشمند وارد شد اما ما همواره با مکث وارد این قبیل فضاها می‌شویم و دلیل آن وجود منابع مالی نفتی است و در واقع تا زمانی که نفت داریم و آن را فروخته و غذا وارد می‌کنیم کمتر احساس کمبود می‌کنیم.

استادیار کشاورزی هوشمند دانشگاه محقق اردبیلی ادامه داد: کشورهایی نظیر ژاپن که منابع ثروت آنها صفر یا نزدیک به صفر است، از قبل به فکر می‌افتند که چطور نسبت به تامین نیازها اقدام کنند و با ایجاد گلخانه‌های مدرن به افزایش بهره وری دست بزنند اما در کشور ما نه تنها جایگاه کشاورزی هوشمند به خوبی تبیین نشده است و باید چهار سال تلاش کنیم تا حداقل‌های آن را اجرا کنیم.

روشنیان فرد اضافه کرد: وقتی با کشاورز صحبت می‌کنیم متوجه می‌شویم او تا زمانی که آب مورد نیاز را به راحتی به مزرعه خود جاری می‌سازد یا به کود لازم برای مزرعه دسترسی دارد و به عنوان مثال، طالبی بزرگ تری را استحصال کرده و آن را نه بر حسب کیفیت بلکه بر حسب وزن می‌فروشد، هرگز به فکر رواج کشاورزی هوشمند نخواهد بود.