نقش شرکت‌های بیمه در صنعت سوخت‌های فسیلی چیست؟

سرمایه‌گذاری میلیارد دلاری شرکت های بیمه در تولید سوخت های فسیلی

بر اساس نظرسنجی سال ۲۰۲۳، بیمه‌گرانی که در بازار لویدز لندن فعالیت می‌کنند، بزرگترین سرمایه‌گذاران در پروژه‌های مرتبط با سوخت های فسیلی در جهان هستند. در مجموع، آنها حدود ۱.۵ تا ۲ میلیارد یورو حق بیمه سالانه پرداخت می‌کنند.

استیو توز، فعال آب‌وهوا و عضو جنبش شورش علیه انقراض می‌گوید: «اگر شرکت‌های تولیدکننده سوخت های فسیلی برای پروژه‌های عظیم خود بیمه نداشته باشند، تمام ریسک مالی بر دوش آنها می‌افتد، بنابراین اگر مشکلی پیش بیاید، مسئول هر اتفاقی هستند.»

شرکت‌ها انواع زیرساخت‌ها از جمله سکوهای نفتی و خطوط لوله را بیمه می‌کنند.

توز در ادامه بیان کرد: «با این حال، آنچه واقعاً نگران‌کننده است این است که آن‌ها پروژه‌های جدیدی را نیز بیمه می‌کنند که از آنها به عنوان بمب‌های کربنی مانند خط لوله نفت خام آفریقای شرقی یاد می‌شود.»

این پروژه‌های مرتبط با سوخت های فسیلی در صورت تداوم فعالیت، به حدی دی‌اکسید کربن تولید می‌کنند که اجرای توافق‌های الزام‌آور قانونی برای حفظ دمای جهانی زیر ۱.۵ درجه سانتی‌گراد تقریبا ناممکن می‌شوند.

بسیاری از این شرکت‌های بیمه از رد این پروژه‌های بمب کربنی خودداری می‌کنند.

در مقابل، برخی شرکت‌ها به دلیل آسیب‌پذیری در برابر بلایای طبیعی مانند سیل، آتش‌سوزی و طوفان، بیمه کردن خانه‌ها در کالیفرنیا، فلوریدا و لوئیزیانا و در بخش‌هایی از استرالیا را متوقف کرده‌اند.

بیمه؛ پاشنه آشیل صنعت سوخت های فسیلی؟

جنبش شورش علیه انقراض، شرکت‌های بیمه را پاشنه آشیل بالقوه‌ای برای صنعت سوخت های فسیلی توصیف می‌کند و معتقد است این شرکت‌ها اگر بخواهند می‌توانند جلوی تولید این سوخت‌ها را بگیرند.

توز می‌گوید: «صنایع بیمه نوعی قدرت قابل توجهی دارند و می‌توانند ادامه فعالیت سوخت های فسیلی را تقریباً غیرممکن کنند. اگر شرکت‌های بیمه از بیمه کردن این پروژه‌های بمب کربنی خودداری کنند، ما فورا با یک شانس مبارزه برای پایین نگه داشتن سطح دما، پایین‌تر از آنچه که در حال حاضر پیش بینی می‌شود، مواجه خواهیم شد.»

به این ترتیب، بیمه اکنون به صنعت مورد علاقه جنبش آب و هوا تبدیل شده است.

توز می‌گوید: «بخش بیمه برخلاف صنعت سوخت های فسیلی، مایل به گفتگو در مورد شیوه عملکرد خود است. کل مدل کسب‌وکار آنها در معرض خطر قرار دارد، چرا که تعداد فجایع مرتبط با بحران آب‌وهوایی که هر سال اتفاق می‌افتد در حال افزایش است و شرکت‌های بیمه خسارات را پوشش می‌دهند.»

بنابراین آنها می‌دانند که همان افرادی را که محصولاتشان باعث بلایای زیست‌محیطی می‌شود را بیمه می‌کنند که مجبورند هزینه‌های آن را پوشش دهند.

برنامه‌ریزی فعالان محیط زیست برای تظاهرات

جنبش شورش علیه انقراض، از ۲۶ فوریه تا ۱ مارس، کمپین یک هفته‌ای را در بریتانیا اجرا می‌کند که هدف آن مختل کردن فعالیت‌ها و به چالش کشیدن و فراخواندن شرکت‌های بیمه شهر لندن است. این  شرکت‌ها مسئول تامین بیمه مورد نیاز برای ادامه فعالیت حفاری و سوزاندن بی پی، شل و دوستان نفتی آنهاست.

در طول هفته، برنامه‌ها و سخنرانی‌های خیابانی، نمایش‌های هنری و گردهمایی‌های مردمی برگزار می‌شود که در آن هر کسی که بخواهد می‌تواند نظرات خود را در مورد چگونگی مقابله با بحران آب‌وهوا و محیط زیست مطرح کند.

توز می‌گوید: «هدف این است که این پیام را به گوش مردم برسانیم که به شرکت‌های بیمه اجازه نمی‌دهیم چراغ خاموش حرکت کنند و به فعالیت‌های خود برای حمایت از سوخت های فسیلی ادامه دهند. اگر آنها موافقت نکنند که تولید سوخت فسیلی را متوقف کنند به اعتبار آنها آسیب وارد می‌شود.»

نقش شرکت‌های بیمه در صنعت سوخت های فسیلی بسیار مهم است. با افزایش فشارهای عمومی و فعالان محیط‌زیست، این شرکت‌ها در حال حاضر با چالش‌های جدی برای ادامه فعالیت خود در این صنعت روبرو هستند. به نظر می‌رسد که در آینده شاهد تغییراتی در سیاست‌ها و رویه‌های شرکت‌های بیمه در قبال صنعت سوخت های فسیلی باشیم.