بازگشت ری‌را به خط تولید
ری‌را، نخستین کراس‌اوور به‌اصطلاح ملی، در حالی با شتابی عجیب و بدون آمادگی کامل روانه بازار شد که انبوهی از ایرادات فنی، کیفی و خدماتی را به خریداران تحمیل کرد. حالا پس از ماه‌ها توقف و کاهش تولید، ایران‌خودرو مدعی رفع مشکلات و آغاز دوباره تولید این خودروست، اما آیا مشکلات قدیم حل شده‌اند؟
به گزارش اکو ۳۶۵ و به نقل از تجارت نیوز، ایران خودرو پس از ماه‌ها توقف تولید ری‌را با انتشار اطلاعیه‌ای از آغاز مجدد روند تولید این محصول خبر داد. براساس اعلام ایران‌خودرو، بخش عمده‌ای از موانع سیستمی در ثبت سفارش و ترخیص قطعات ری‌را رفع شده و تحویل خودرو به مشتریان در آینده نزدیک از سر گرفته می‌شود.
این شرکت مدعی شده بهبودهایی در سیستم‌های کیفیت ری‌را در بخش‌های تولید و تأمین اعمال کرده است، اما آیا تغییرات انجام‌شده می‌توانند ری‌را را به رقیبی جدی برای کراس‌اوورهای دیگر بازار تبدیل کند؟
دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن!
ایران خودرو برای پر کردن خلأ کراس‌اوورهای داخلی و سبقت از سایپا، ری‌را را با شتابی غیرمنطقی روانه بازار کرد که این عجله به فاجعه‌ای ساختاری منجر شد. ری‌را به‌جای خودرو پرچم‌دار در نوآوری ملی با انبوهی از ایرادات کیفی، فنی و خدماتی به دست مشتریان رسید و به‌سرعت آماج انتقادات شد.
این کراس‌اوور که قرار بود رقیبی برای محصولات چینی باشد، اکنون به نمادی از ناتوانی صنعت خودروسازی ایران تبدیل شده و نشان داده شتاب بدون برنامه‌ریزی چه بلایی بر سر اعتماد عمومی و موفقیت یک محصول، حتی در بازار انحصاری ایران می‌آورد.
مشکلات ری‌را
ری‌را از همان بدو ورود به بازار خودرو با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو شد که تجربه مالکان را به کابوسی تمام‌عیار بدل کرد. به‌رغم رانت‌پاشی ایران خودرو که نتیجه تیراژ و عرضه محدود ری‌را بود، پس از گذشت مدتی ایرادهای متعدد این خودرو کم کم سر بیرون آوردند و نه‌تنها جایگاه این خودرو را تضعیف کردند، بلکه اوج ناکارآمدی در گروه خودروسازی ایران خودرو را عیان کردند.
ری‌را با وجود طراحی به‌نسبت مدرن در جزئیات کیفی و فنی نتوانسته رضایت کامل مشتریان را جلب کند. استفاده از پلاستیک‌های سخت و بی‌کیفیت در فضای داخلی، کیفیت پایین مونتاژ و جلوه ارزان کابین ازجمله نخستین انتقادهایی است که به این خودرو وارد می‌شود.
گرچه ری‌را از نظر طراحی ظاهر به‌روزتری نسبت به سایر خودروهای داخلی دارد، اما ناهماهنگی‌های ظاهری و ایرادات مونتاژی از جذابیت این خودرو کاسته است.
از منظر فنی ری‌را از موتور ۱.۷ لیتری توربوشارژ مشابه دنا پلاس توربو استفاده میکند که چالش‌هایی چون ضعف سیستم روغن‌رسانی، لرزش پیشرانه و ناهماهنگی با گیربکس دارد. گیربکس ۶ سرعته اتوماتیک چین (DAE) نیز علاوه بر ناهماهنگی با موتور، عملکرد نامناسبی را در زمان بالا رفتن دما نشان داده و دوام پایینی دارد.
مصرف سوخت ترکیبی این خودرو بر اساس اعلام ایران خودرو، ۷.۴ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر اعلام شده، اما براساس گزارش مصرف‌کنندگان این عدد کذب بوده و مصرف سوخت ترکیبی این خودرو به بیش از ۱۰ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر می‌رسد.
ری‌را همچنین در بخش سیستم تعلیق نیز مورد انتقادات فراوانی قرار گرفته و به نظر کارشناسان، سیستم تعلیق بسیار نرم این خودرو با در نظر نگرفتن حالات مختلف رانندگی، حفظ تعادل و مانورپذیری خودرو در حرکات عرضی را با مشکلاتی مواجه کرده است.
ایرادات برقی که سال‌هاست گریبان محصولات ایران خودرو را گرفته، در ری‌را نیز پررنگ‌تر از همیشه ظاهر شده و خرابی سیستم‌های کنترلی تا قطعی‌های ناگهانی مالتی‌مدیا، رانندگی با این خودرو را به کابوسی تلخ تبدیل میکند.
در کنار تمام مشکلاتی که این خودرو وصله‌پینه‌شده با قطعات چینی داشته، ضعف خدمات پس از فروش این خودرو به‌ویژه در زمینه تامین قطعات یدکی، به دلیل جدید بودن پلتفرم و نبود شبکه تامین گسترده، چالش‌های زیادی را برای مصرف‌کنندگان این خودرو ایجاد کرده است.
افزایش تیراژ کافی نیست؛ ری‌را به تحول اساسی نیاز دارد!
افزایش تولید ری‌را شاید تقاضای معوق را به طور موقت آرام کند، اما بدون رفع ایرادات بنیادین، تنها به انباشت خودروهای معیوب منجر می‌شود. مشکلات عمیق کیفی، فنی و خدماتی این خودرو نیازمند بازنگری کامل در فرایند تولید است.
وعده‌های بهبود کیفی ایران خودرو که اغلب به تغییرات ظاهری محدود می‌مانند، نمی‌توانند خریداران را فریب دهند. اصلاح موتور، گیربکس، تعلیق و ایجاد شبکه خدماتی کارآمد باید در صدر اولویت‌ها باشد، نه پمپاژ خودروهای ناقص به بازار که نارضایتی را شعله‌ورتر میکند.
ایران‌خودرو اعلام کرده بهبودهایی در سیستم‌های کیفیت ری‌را اعمال شده، اما با توجه به مشکلات متعدد این خودرو، نمی‌توان به رفع تمام مشکلات ری‌را امیدوار بود. از طرفی درصورت هرگونه بهبود کیفی، مسئله‌ای که اهمیت ویژه‌ای پیدا میکند، سرنوشت خودروهایی است که پیش از اعمال این بهبودها تحویل داده شده‌اند. ایران‌خودرو باید به‌صورت شفاف و عملیاتی تکلیف این خودروها را مشخص کند تا مشتریان قبلی متضرر نشوند.
بهبود کیفیت یا بهانه‌ای برای افزایش قیمت؟
تلاش برای ساخت و بهبود یک کراس‌اوور ملی ستودنی است، اما این تلاش باید با دقت، کیفیت و پاسخ‌گویی همراه شود. اگر ایران‌خودرو خواهان موفقیت واقعی ری‌را در بازار داخلی و حتی صادراتی باشد، نمی‌تواند صرفاً به وعده‌ها بسنده کند، بلکه باید فرای یک نام، حداقل محصولی رقابت‌پذیر با خودروهای چینی تحویل دهد.
سیاست‌های پیشین این شرکت نشان داده که بهبودهای کیفی اعمال‌شده در خودروهای این شرکت بیشتر از اینکه بهبودی واقعی در عملکرد و تجربه کاربری خودرو باشد، تنها بهانه‌ای برای افزایش قیمت خودرو بوده است.
باید دید بخش خصوصی که به عنوان نجات‌دهنده خودروساز زیان‌ده جاده مخصوص وارد میدان شده در بهبود اولین کراس‌اوور ملی چه عملکردی را از خود به نمایش می‌گذارد؟ آیا باز هم بهبودهای جزئی به خلق محصول جدید و طلب مبلغ بیشتر از مشتریان تبدیل می‌شود؟
حتی اگر ایران خودرو بهبودهایی در ری‌را اعمال کند، تکلیف خودروهای تحویل‌شده که فاقد این اصلاحات هستند همچنان مبهم است. مشتریان این خودروها که با مشکلات کیفی و فنی مواجه‌اند، انتظار دارند شرکت برنامه‌ای شفاف برای جبران خسارات یا ارتقای خودروهایشان ارائه دهد. بی‌توجهی به این گروه نه‌تنها نارضایتی را تشدید میکند، بلکه عملکرد ایران خودرو را که حال به بازوی بخش خصوصی نیز مجهز شده، زیر سؤال می‌برد.
گرچه ری‌را به‌عنوان اولین کراس‌اوور ملی با وعده‌های بزرگی معرفی شده، اما مشکلات کیفی، فنی و خدماتی، آن را از جایگاه رقابتی دور کرده است. رفع موانع تولید و افزایش تیراژ قدم اول بوده و بدون اصلاحات اساسی و توجه به مشتریان پیشین، این خودرو نمی‌تواند جایگاهی شایسته در بازار پیدا کند.
ایران خودرو باید با شفافیت و عمل به وعده‌ها اعتماد مشتریان را بازسازی کند، وگرنه ری‌را به جای آنکه نماد پیشرفت صنعت خودروسازی داخلی باشد، به نمونه‌ای دیگری از ناکامی‌های صنعت خودروسازی ایران بدل می‌شود.
