یک تیر و دو نشان برای توسعه حمل و نقل تهران
*عبدالمطهر محمدخانی؛ سخنگوی شهرداری تهران
شهردار تهران، روز گذشته دومین نشست تخصصی خود درباره موضوعات شهری را با موضوع «حملونقل عمومی» برگزار کرد؛ یک جلسه مفصل با گفتوگوهای چالشی و پرسش و پاسخهای تخصصی خبرنگاران حوزه شهری؛ گفتوگویی که میتواند مانیفست مدیریت شهری ششم برای مهمترین مسائل مردم پایتخت یعنی ترافیک، آلودگی و عقبماندگی تاریخی حملونقل عمومی باشد.
دست روی دست گذاشتنها و ترکفعلها کار را به جایی رسانده که حالا تأکید بر اهمیت توسعه حملونقل عمومی در شهری مانند تهران به امری بدیهی تبدیل شده و لازم نیست از مطالبه پایتختنشینان درخصوص ترافیک و آلودگی هوا بنویسیم. تهران نیاز به توسعه حملونقل عمومی دارد و تردد راحتتر در پایتخت چندمیلیونی به نخستین، دومین و سومین اولویت تبدیل شده است و مدیران شهری در همه ادوار بهخوبی به این مهم واقف بودهاند اما برخی از آنان به بهانهای دست از کار کشیدند تا پایتخت را با چالش جدی عدمتوسعه ناوگان حملونقل عمومی روبهرو کنند.
شاید آرزوی هر یک از ما این باشد که هر زمان از خانه خارج شویم بهراحتی اتوبوس و مترو در دسترس داشته باشیم و با کمترین دغدغه به کارهای روزمرهمان برسیم اما گفتن از گذشته راه به جایی نمیبرد و برای این روزها چه میتوان کرد؟
شهردار تهران، روز گذشته دومین نشست تخصصی خود درباره موضوعات شهری را با موضوع «حملونقل عمومی» برگزار کرد؛ یک جلسه مفصل با گفتوگوهای چالشی و پرسش و پاسخهای تخصصی خبرنگاران حوزه شهری؛ گفتوگویی که میتواند مانیفست مدیریت شهری ششم برای مهمترین مسائل مردم پایتخت یعنی ترافیک، آلودگی و عقبماندگی تاریخی حملونقل عمومی باشد.
دکترزاکانی بهدرستی دست روی نقطه کانونی بحران حملونقل و ترافیک کلانشهر تهران گذاشت و هدف اولویتدار مدیریت شهری را تغییر نسبت ۳۴درصد به ۶۶درصد استفاده از حملونقل عمومی در مقابل تردد وسایل شخصی دانست؛ مسئلهای که با توجه به عقبماندگی جدی ایجادشده برای پایتخت در دوره پنجم مدیریت شهری متاثر از دولت مدعی تدبیر و امید، بسیار صعب و خطیر است.
فقط به یک عدد توجه کنید؛ تهران طبق طرح جامع ترافیک باید حداقل ۹ و حداکثر ۱۱هزار دستگاه اتوبوس داشته باشد. این درحالی است که مدیریت شهری جدید تنها ۱۸۵۰دستگاه اتوبوس فعال در خطوط از دور قبل تحویل گرفته و البته در همین زمان کوتاه آن را به حدود ۲۶۰۰دستگاه رسانده است.
جهاد برای خدمتگزاری به مردم اینجاست که با حمایت هوشمندانه شورای شهر محترم در بودجه سالجاری، شهرداری بهدنبال افزایش تعداد اتوبوسهای فعال شهر به رکورد کمنظیر ۴۹۰۰دستگاه تا پایان سال است.
از طرف دیگر، شبکه ریلی زیرزمینی تهران برای همین ۷خط موجود نیاز به حداقل ۳هزار واگن مترو دارد؛ درحالیکه این عدد کمتر از ۱۲۰۰واگن بوده است. اورهال بیش از ۵۰۰واگن در ظرفیت داخلی، تولید واگنهای ساخت داخل در طرح قطار ملی و خرید بیش از ۷۰۰ واگن از شرکت چینی همکار شهرداری تهران، تلاشی برای کاهش عقبماندگی چشمگیر در این حوزه است. به این اعداد و ارقام میتوانید نوسازی ون و تاکسی را نیز اضافه کنید.
۲۲ماه از حضور مدیریت شهری ششم گذشته است و اولویت یک، ۲ و ۳ حالا بر سر توسعه حملونقل عمومی است. از تأکید برنامه چهارم توسعه گرفته تا افزایش چندهزارمیلیاردی بودجه توسعه حملونقل و کارهایی که روز گذشته شهردار تهران در مورد آن صحبت کرد، همگی نویدبخش گشایش در حملونقل تهران است. استفاده از ظرفیت داخلی برای ساخت واگن و اتوبوس تا واردات وسایل حملونقل عمومی و امضای قراردادهای مختلف برای توسعه خطوط مترو گوشهای از برنامههای ششمیهاست اما شاید یکی از مهمترین سیاستهای مدیریت ششم «برقی شدن حملونقل در تهران» و حرکت به سوی «تهران هوشمند» باشد. حالا که موتورسیکلتهای غیراستاندارد تهران ۴ تا ۵ برابر یک خودرو آلایندگی ایجاد میکنند و بهگفته مقامات حوزه حملونقل شهرداری تهران ۱۰۰ درصد ناوگان اتوبوسرانی ما فرسوده است و نیمی از تاکسیهای تهران بالای ۱۰سال عمر دارند، میتوان با ایده برقی کردن این وسایلنقلیه به آینده تهران خوشبینانهتر نگاه کرد.
یکی از مهمترین برنامههای شهرداری این روزهای تهران برقی شدن حملونقل پایتخت است. با انجام این طرح میتوان امید داشت آلودگی هوای تهران کاهش پیدا کند و با نوسازی و توسعه ناوگان نیز بحث کاهش ترافیک تا حدودی عملیاتی شود. از اینرو میتوان امید داشت با برقی شدن تهران یک تیر و دو نشان پایتخت را نشانه گرفته باشد و ۲ مطالبه اصلی تهرانیان مورد توجه قرار گیرد؛ اما شاید همه راهها به برقی شدن ختم نشود و لازم است هزاران راه نرفته ادوار مختلف نیز طی شود. کاهش ۷۳۰کیلومتری مسیرهای پایتخت از دیگر مواردی است که سبب کاستن از ترافیک و همچنین کاهش مصرف بنزین میشود و با تحقق همه این برنامهها امید است دیگر کسی هنگام تردد در پایتخت استرس و تشویش دیر رسیدن را به جان نخرد.